احمد غزالی:

ابوالفتوح مجد الدین احمد بن محمد بن محمد بن احمد غزالی طوسی فقیه و عارف ایرانی در قرن پنجم هجری میباشد ایشان در حوالی طوس بدنیا امدند و در قزوین وفات یافتند و در همان جا بخاک سپرده شدند احمد غزالی همانند برادرش ابو حامد غزالی بعد از فوت پدر تحت حمایت و اموزش احمد رادکانی قرار گرفتند احمد غزالی از فقهای بزرگ شافعی است که به وعظ و خطابه مشغول و معروف بود تا ان که بجای برادرش در نظامیه بغداد عهده دار تدریس شد از تالیفات وی میتوان به لباب الاحیاء یا احیاء الاحیاء،بحر الحقیقه،تازیانه سلوک،رساله عشقیه،سوانح العشاق،الذخیرة فی علم البصیرة  اشاره کرد (منبع:فرهنگ نام اوران خراسان”دکتر محمد جعفر یاحقی”) اما شاخص ترین اثر غزالی سوانح العشاق میباشد،سوانح العشاق اولین اثر مستقل به زبان فارسی درباره عشق است که علی رغم این که یک اثر عرفانی است یک اثر ادبی نیز میباشد این اثر باوجود ان که منثور است زبانی شاعرانه دارد اغلب فصول ان کوتاه با ابیاتی از خود احمد غزالی یا اشعاری از شاعران قرن پنجم هجری میباشد عبارات کتاب سوانح العشاق نتیجه تجربه معنوی و عرفانی غزالی است که از طریق سیر و سلوک و تحت تاثیر غلبات عشق توانسته از طریق ذوق به انها برسد موضوع کتاب سوانح عشق انسانی یا الهی نیست بلکه حقیقت عشق است غزالی در مقدمه میگوید که دوستی بنام صاین الدین از او درخواست میکند تا در معنی عشق چند فصلی بنویسد تا او استفاده کند کتاب سوانح نه تنها از لحاظ صوری بلکه از لحاظ معنوی بطور مستقیم یا غیر مستقیم در اثار بزرگان ادب صوفیانه از جمله عین القضات همدانی،فخرالدین عراقی،نجم رازی و مولانا جلال الدین تاثیر گذاشته است (سوانح”تصنیف احمد غزالی”بر اساس تصحیح هلموت ریتر با مقدمه و توضیحات نصرالله پور جوادی”)