مشهد>گردشگری تاریخی>سنگ نگاره ها

مجتبی لطفی پنجشنبه 1398/8/2

دشت باستانی توس به دلیل اقلیم مساعد،وجود مراتع و چشمه های فراوان هزاران سال مسکن و موطن اقوام گوناگون بوده است باستان شناسان دلایل متعددی را عنوان کرده اند که نشان دهنده این قدمت میباشد ازجمله این دلایل میتوان به وجود ابزار های سنگی اشاره کرد. در سالهای 1354،1353 یک هیات مشترک از دیرین شناسان ایرانی و فرانسوی در بررسی اطراف روستای ابروان در فاصله چهل کیلومتری شرق مشهد موفق به کشف 60 عدد ابزار سنگی گردیدند که قدمت این مجموعه به هزاران سال قبل برمی گردد و قدیمی ترین نشانه ابزار سازی در ایران است از دیگر دلایل وجود تپه نادری در جنوب شهر میباشد که موید زیستگاه از هزاره پنجم پیش از میلاد است و پیشرفت و تکامل فرهنگی این منطقه را نشان می دهد. به دلیل اقامت دراز مدت پارت ها در شمال خراسان و استقلال نسبی ان اقوام ناحیه مشهد رونق و ابادانی خود را داشته است. از هزاره اول پیش از میلاد نیز چهار محوطه تاریخی در مشهد توسط باستان شناسان شناسایی شده است. از دلایل دیگر میتوان به وجود اسامی که برگرفته از تاریخ پیش اسلام ایران است اشاره کرد مانند مغان،گوش،بهره،ال و… اما افزون بر این دلایل که عنوان شد در اطراف مشهد سنگ نگاره های بسیاری وجود دارد با نقش های حیوانات،انسان های شکارچی و ایین های سنتی که قدمت این نقوش به دوران نوسنگی بر میگردد مکان بعضی از این سنگ نگاره ها بعضا در ارتفاعات میباشد و بنا به گفته کارشناسان تنها چند کلونی سنگ نگاره در ایران وجود دارد که یکی از انها در شهرستان مشهد و دشت توس واقع است.بیشترین تصویری که در این سنگ نگاره ها به چشم می خورد متعلق به بز کوهی است و در فرهنگ ایران باستان بز کوهی نماد فرشته ای است که در مواقع سختی در لباس بز کوهی ظاهر شده و به یاری انسان امده است و در برخی اثار اناهیتا الهه ایرانی و ایزد بانوی ابها را در قالب بز کوهی مجسم کرده اند هم چنین بین شاخهای قوسی شکل بز کوهی و هلال ماه رابطه ای برقرار کرده بودند بدین صورت که ماه را نماد باران می دانستند و اعتقاد داشتند این شاخ های قوسی شکل میتواند سبب باران شود.